رزین‌های اپوکسی که امروزه کارایی بسیار بالایی در تقویت، ترمیم و مقاوم‌سازی انواع سازه‌ها به خصوص در تولید محصولات کامپوزیتی دارند متشکل از دو جزء رزین اپوکسی و سخت شونده‌ی هاردنر می‌باشند. این مواد که در ساخت قالب‌های مستحکم نیز استفاده می‌شوند، با خاصیت چسبندگی بسیار خوب به بسترهای مختلف، مقاومت شیمیایی بالا ( به ویژه در محیط های شدید اسیدی و قلیایی ) و استحکام کششی، فشاری و خمشی مطلوب استفاده گسترده‌ای در صنعت ساخت و ساز دارند.
همچنین از رزین در تولید انواع قطعات الکتریکی به دلیل عایق بودن و در صنعت هوا فضا و هواپیماسازی و خودروسازی برای اتصالات داخلی و خارجی نیز استفاده می‌شود. اما با این وجود بیشترین کاربرد این رزین را می‌توان در ساخت کامپوزیت های FRP مشاهده نمود.
از دیگر زمینه‌های استفاده از رزین اپوکسی، می‌توان به کار بردن این محصول به عنوان روکش در کف سالن‌ها، کارخانه‌ها و سایر سطوح جهت افزایش مقاومت بتن در برابر عوامل خوردگی و مواد شیمیایی اشاره نمود.روکش اپوکسی با ضخامت ۴ میلی‌متر مقاومت فشاری بتن را حدود cm2/kg 21100 افزایش می‌دهد. رزین اپوکسی با غلظت کم و قدرت نفوذ بالای خود دارای مقاومت اولیه و نهایی بالایی است.
اپوکسی که نام دیگر آن پولی پوکساید است یک بسپار ترموست می باشد. این ماده از واکنش رزین اپوکساید با سخت کننده پولی آمین یا پلی آمید بدست می آید. پولی پوکساید گستره کاربرد فراوانی دارد که از جمله مهمترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
الف: رنگ اپوکسی
ب: کفپوش اپوکسی
ج: اپوکسی گرانیتی
د: اف آر پی (FRP)
پولی پوکسایدها دارای خواص و گستره گوناگونی می باشند و همین خواص باعث استفاده زیاد آنها در علوم گوناگون می شود.
اپوکسی یا پلی اپوکسید یک پلیمر اپوکسید حرارتی است که در صورت مخلوط شدن با یک ماده کاتالیزگر یا (سخت کننده) باعث پخت (پلیمریزاسیون و اتصال عرضی) می شود. بیشترین رزین های اپوکسی معمولاً از واکنش بین اپی کلرهیدرین و بیس فنول-A تولید می شوند.
اعتبار اولین سنتز رزین های اپوکسی بر پایه بیس فنول–A توسط دکتر Pierre Castan از سوئیس و دکتر S.O. به اشتراک گذاشته شده است. اصطلاح اپوکسی، رزین اپوکسی یا اپوکسید، α-اپوکسی، ۱،۲–اپوکسی و غیره به یک گروه گسترده ای از ترکیبات واکنشی اشاره دارد که با حضور یک حلقه اکسیران یا اپوکسی مشخص می شود. این توسط یک حلقه سه عنصره حاوی یک اتم اکسیژن نشان داده می شود که با دو اتم کربن پیوند داده شده است که از طریق دیگری به هم پیوسته اند.
از این رو، حضور این گروه عملکردی یک مولکول را به عنوان اپوکسید تعریف می کند، جایی که پایه مولکولی می تواند بسیار متفاوت باشد و در نتیجه باعث ایجاد انواع مختلفی از رزین های اپوکسی می شود و آنها بسیار کاربردی هستند زیرا تنوع در ساختار مولکولی را که می توان با همان روش شیمیایی تولید کرد، ارائه می دهند.
اپوکسی واسط برای تعمیرات بتنی، اتصال بتن به بتن، فولاد و سنگ است.یک چسب اپوکسی دائمی برای اتصال بتن ملات نصب سنگ در داخل و یا خارج سازه می باشد که بدون حلال و بر پایه رزین های اپوکسی اصلاح شده می باشد این محصول قادر به تحمل مقداری رطوبت قبل و در حین سخت شدن می باشد ولی پس از سخت شدن تبدیل به لایه ای آب بند می گردد. قدرت چسبندگی نهایی این محصول کاهش حجم ندارد و تشکیل لایه ای هموار و بدون تنش می دهد.
چسب اپوکسی، چسبی بسیار قدرتمندی بر پایه رزین اپوکسی اصلاح شده می باشد. چسب اپوکسی علاوه بر استحکام مکانیکی بالا، دوام و طول عمر زیاد از قدرت چسبندگی فوق العاده برای پیوند دادن بتن جدید و قدیم برخوردار می باشد. چسب های اپوکسی به واسطه قدرت چسبندگی و کششی بسیار بالا و سرعت خشک شدن زیاد جهت مقاصد صنعتی و مهندسی بسیار عالی هستند.
کاربرد اپوکسی در صنایع مختلف، باعث شده تا در سال های اخیر میزان استفاده از آنها رو به افزایش باشد. یکی از انواع کاربرد این محصول، استفاده از چسب اپوکسی برای ترمیم و بازسازی است. این محصولات با توجه به خاصیت چسبندگی فوق العاده ای که دارند، یک ماده مناسب برای تعمیر، ترمیم و بازسازی سطوح مختلف می باشند.
بر همین اساس، شما می توانید با استفاده از این چسب ها، مواردی نظیر ترک بتن، شکستگی در انواع کاشی، سرامیک، شیشه، سنگ و … را برطرف نمایید. علاوه بر آن، این محصولات برای ترمیم سطوح چوبی، فلزی و پلاستیکی و … نیز مناسب هستند. چسب اپوکسی همانند سدی مقاوم و مستحکم بر روی محل آسیب دیده قرار گرفته و بعد از خشک شدن، استحکام و ماندگاری اتصالات را حفظ می نماید.چسب اپوکسی، یکی از محصولات با کیفیتی است که می توان برای ترمیم و بازسازی استفاده کرد. کاربرد چسب اپوکسی Megatite LTN برای ترمیم، شامل تمامی سطوح اعم از سطوح بتنی و سنگی می باشد.
سطح محل اجراء چسب اپوکسی می بایست عاری از هرگونه چربی، گرد و غبار، ذرات سست و ناپایدار، روغن، رطوبت و زنگ زدگی باشد. تمامی سطوح را توسط دستگاه سندبلاست یا ابزارهای مخصوص خراش دهید، تمامی روغن و چربی های باقیمانده روی سطح را با فشار بخار و پاک کننده مناسب پاک کنید.
در هنگام استفاده از چسب اپوکسی ابتدا هر جزء چسب اپوکسی را به خوبی تکان دهید. جزء B چسب را به جزء A چسب اضافه کنید و با استفاده از یک دریل دور کند (حداکثر ۴۰۰ دور در دقیقه) مجهز به یک همزن مناسب آنها را به مدت سه دقیقه مخلوط کنید، یا تا زمانی که رگه های رنگی ناپدید شده و مخلوطی یکنواخت به دست آید.
برای تهیه حجم های کوچکتر چسب اپوکسی کافی است یک پیمانه حجمی یا وزنی از جزء B چسب را با سه پیمانه از جزء A چسب در ظرف تمیزی ریخته و مخلوط کنید. فقط مقداری از اجزاء چسب اپوکسی را مخلوط کنید که بتوان در مدت زمان کارایی استفاده کرد.
(دقت داشته باشید تا عمل اختلاط حتماً در یک ظرف فلزی انجام گیرد). چسب اپوکسی همگن حاصله را به وسیله برس یا اسپری بر روی سطوح از قبل آماده سازی شده اجرا بفرمایید و همواره چسب اپوکسی را پس از انجام گیرش اولیه بتن یا گذشت حداقل بتن ریزی شده اجراء نمایید.
